Ο όρος νευρίτιδα υποδηλώνει μια φλεγμονώδη αντίδραση ενός νεύρου αισθητικού ή μικτού τύπου. Μπορεί επίσης να υπάρχουν δομικές αλλαγές στο νεύρο.
Τα νευρικά πλέγματα στο σώμα αποτελούνται από μεμονωμένους νευρώνες. Τα ίδια τα νευρικά κύτταρα - νευρώνες έχουν ξεχωριστές δομικές μονάδες και, ανάλογα με τον τόπο εμπλοκής σε περίπτωση βλάβης των κυττάρων, αναπτύσσονται διαφορετικές διαταραχές των λειτουργιών τους.
Όταν επηρεάζονται τα αισθητήρια νεύρα, υπάρχει μυρμήγκιασμα, μούδιασμα, καυστικός πόνος κατά μήκος της πορείας του ίδιου του νεύρου. Στην περίπτωση των μικτών περιπτώσεων, υπάρχουν επίσης υπολειπόμενα συμπτώματα - μυϊκή αδυναμία, υποτροφία, απώλεια αντανακλαστικών, παράλυση.
Η νευρίτιδα μπορεί να χωριστεί σε μονονευρίτιδα και πολυνευρίτιδα. Σύμφωνα με την ομάδα εμπλοκής, οι νευριτικές καταστάσεις μπορούν να χωριστούν σε πολλούς υποτύπους, οι πιο συνηθισμένοι από τους οποίους είναι η βραχιονική νευρίτιδα, η οσφυοϊερή νευρίτιδα, η αιθουσαία νευρίτιδα κ.λπ.
Οι κύριες αιτίες ανάπτυξης τοπικών φλεγμονών σε ορισμένα νεύρα ή ολόκληρα νευρικά πλέγματα είναι το τραύμα, στο οποίο αναπτύσσεται τοπική φλεγμονή των δομών.
Μπορεί να οριστεί ως τραυματική βλάβη και τα χημικά απορρυπαντικά και συμπιέσεις σε εξαρθρήματα αρθρώσεων ή κατάγματα οστών μπορούν επίσης να οριστούν ως τραυματική βλάβη. Για παράδειγμα η νευρίτιδα από ακτινοβολία παρατηρείται μετά από ακτινοθεραπεία για ορισμένους καρκίνους.
Τα αίτια της νευρίτιδας είναι:
- Τραύμα στην περιοχή του νεύρου. Η πίεση ή η διατάραξη της ακεραιότητας του νεύρου οδηγεί σε φλεγμονώδη αντίδραση
- Λοιμώξεις
- Συνοδά νοσήματα – διαβήτης, ορισμένα αυτοάνοσα νοσήματα – σκλήρυνση κατά πλάκας κ.λπ.
- Έλλειψη ορισμένων σημαντικών βιταμινών ομάδας Β
Αν αισθάνεστε πόνο που εξαπλώνεται κατά μήκος της πορείας του άνω ή του κάτω άκρου ή αν παρατηρήσετε αδυναμία ή υποτροφία σε κάποιους μύες σας, καλό είναι να απευθυνθείτε σε νευρολόγο που θα σας εξετάσει και θα κάνει τις απαραίτητες εξετάσεις. Είναι απαραίτητο να γίνουν κάποιες εργαστηριακές εξετάσεις. Ένα συνηθισμένο τεστ είναι η ΗΜΓ (Ηλεκτρομυογράφημα), το οποίο στοχεύει στον έλεγχο της αγωγιμότητας των νεύρων. Σε ορισμένες καταστάσεις χρειάζεται η απεικονιστική διάγνωση, όπως σαρωτή, μαγνητική τομογραφία.
Μετά τον ορισμό της διάγνωσης, μαζί με τη φαρμακευτική αγωγή (εάν έχει συνταγογραφηθεί), συνιστάται η λήψη ενός κύκλου φυσιοθεραπείας, που παίζει ουσιαστικό ρόλο στη σύνθετη θεραπεία της νευρίτιδας. Στοχεύει στην αναγέννηση του νεύρου και τη διέγερση των προσβεβλημένων μυών.
Χρησιμοποιούνται ηλεκτροθεραπείες, υπέρηχοι και διάφορες θερμικές διαδικασίες, ανάλογα με το εάν ο ασθενής βρίσκεται σε οξεία, υποξεία ή χρόνια περίοδο.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η βάση της σωστής θεραπείας της νευρίτιδας είναι η σωστή διάγνωση.