Η φλεγμονή του αχίλλειου τένοντα αντιπροσωπεύει παθολογικές αλλαγές στον τένοντα λόγω υπερβολικής καταπόνησης και χρόνιου στρες. Η μειωμένη ευελιξία ως συνέπεια αυτού του προβλήματος μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο τραυματισμών όπως η ρήξη του αχίλλειου τένοντα.
Αν και η τενοντίτιδα του Αχιλλέα συνδέεται συχνά με αθλητικούς τραυματισμούς, το πρόβλημα μπορεί να εμφανιστεί και σε μη αθλητικές δραστηριότητες. Η μεγαλύτερη αιτία είναι η χρόνια έκθεση σε πίεση του τένοντα, η οποία με τη σειρά της δημιουργεί υψηλό κίνδυνο τραυματισμού.
Παράγοντες κινδύνου που μπορεί να προδιαθέτουν για το πρόβλημα είναι το υπερβολικό βάρος, η εκρηκτική μυϊκή ενεργοποίηση, ο διαβήτης τύπου 2, η υψηλή αρτηριακή πίεση, η οικογενειακή επιβάρυνση κ.λπ. Τα ακατάλληλα υποδήματα θα μπορούσαν επίσης να συμβάλουν στην καταπόνηση του αχίλλειου τένοντα.
Ο πρωινός πόνος και η δυσκαμψία είναι χαρακτηριστικά συμπτώματα. Εντοπίζονται στην περιοχή του τένοντα. Περιστασιακά, μπορεί επίσης να υπάρχει οίδημα.
Ο πρωινός πόνος είναι ένα χαρακτηριστικό σύμπτωμα, καθώς ο αχίλλειος τένοντας πρέπει να ανέχεται ένα πλήρες εύρος κίνησης, συμπεριλαμβανομένης της διάτασης αμέσως μετά το πρωινό ξύπνημα. Τα συμπτώματα συνήθως εντοπίζονται στον τένοντα και την άμεση γύρω περιοχή.
Το πρήξιμο και ο πόνος είναι λιγότερο συχνά. Ο τένοντας μπορεί να εμφανίσει ανεπαίσθητες αλλαγές στο περίγραμμα και να γίνει παχύτερος στο επίπεδο Α-Π και Μ-Λ.
Σε άτομα που έχουν τενοντοπάθεια του αχίλλειου τένοντα, η οποία έχει μια ευαίσθητη περιοχή σε συνδυασμό με ενδοτενόντιο οίδημα που κινείται μαζί με τον τένοντα και η ευαισθησία του οποίου αυξάνεται ή μειώνεται όταν ο τένοντας υπόκειται σε πίεση, θα υπάρχει υψηλή προγνωστική αξία ότι η κατάσταση αυτή αφορά τενοντίωση. Η προσβεβλημένη πλευρά του τένοντα παρουσιάζει μεγαλύτερη διάμετρο, μεγαλύτερη δυσκαμψία και μικρότερη τάση σε σύγκριση με την μη προσβεβλημένη πλευρά.